1643 Ludwik XIV 1715. Król Anglii i Szkocji. 1625 Karol I 1649. Elektor Bawarii. 1623 Maksymilian I Bawarski 1651. Elektor Brandenburgii. 1640 Fryderyk Wilhelm 1688. Sułtan Brunei. 1619 Abdul Jailul Akhbar 1649.
Król Karol I, mal. Daniel Mytens. Karol II: zaraza, pożar i straszna śmierć. Syn i imiennik króla Karol I przejął angielski tron dopiero jedenaście lat po śmierci ojca, ponieważ po tragicznych wydarzeniach z 1649 r. władzę w kraju sprawowali kolejno – w charakterze lordów protektorów Anglii, Szkocji i Irlandii – Oliver Cromwell, a następnie jego syn Richard Cromwell.Chwalebna Rewolucja była bezkrwawym zamachem stanu, który miał miejsce w latach 1688-1689, w którym katolicki król Anglii Jakub II został obalony i zastąpiony przez jego protestancką córkę Marię II i jej holenderskiego męża, księcia Wilhelma III Orańskiego. Motywowana zarówno polityką, jak i religią, rewolucja doprowadziła do Oliver Cromwell był jedynym w historii Wielkiej Brytanii republikańskim przywódcą sprawującym rządy jako lord protektor Republiki Anglii, Szkocji i Irlandii od 16 grudnia 1653 do 3 września 1658 r. (z lewej) Karol I Stuart panował jako król Anglii, Szkocji i Irlandii od 1625 do 1649 r.Harold II. Harold II, Harald II (ur. ok. 1022, zm. 14 października 1066) – król Anglii panujący w 1066 roku. Syn Godwina, earla Wessex i Gythy Thorkelsdóttir, spowinowaconej z królem Kanutem Wielkim, szwagier Edwarda Wyznawcy .
Książę Szkocji i Rothesay od 19 czerwca 1566 roku, książę d'Albany od 1567 roku, król Szkocji od 24 lipca 1567 roku do 27 marca 1625 roku jako Jakub VI i król Anglii i Irlandii od 24 marca 1603 roku do 27 marca 1625 jako Jakub I. Tytulara: Z Bożej łaski król Anglii, Szkocji, Francji i Irlandii, Obrońca Wiary, etc.